Mayalara göre kıyamet koptuğunda sağlam kalacak bir yer:ŞİRİNCE

Şirince, İzmir'in Selçuk ilçesine bağlı ve Selçuk'a 8 km uzaklıkta tarihi mimarisi başarıyla korunmuş turistik bir köydür.

Özgün adı olan Kırkınca'nın efsanevi bir çağda dağlara vuran kırk kişiye atfen verildiği rivayet edilir. Rum telaffuzunda Kirkice, Kirkinceve nihayet Çirkince gibi biçimler alan bu ad, Cumhuriyet'in ilk yıllarında dönemin İzmir valisi Kazım Dirik'in talimatıyla Şirince şeklinde resmileştirilmiştir. nüfusu 687 kişidir.

19. yüzyılda, özellikle ihracata yönelik incir üretimiyle ünlü, 1800 haneli bir Rum kasabasıydı. 1923'te Türkiye-Yunanistan Nüfus Mübadelesi sonucu Rumların ayrılmasıyla (çoğu Katerini'nin Nea Efesos köyüne yerleşmiştir), Kavala'nın Müştiyan (Moustheni) veSomokol (Domatia) köylerinden gelen mübadillerle iskân edilmiştir. Köyün evvelce bağ, incir, zeytinciliğe dayalı olan ekonomisi, bir tütün bölgesinden gelen yeni sakinlerinin elinde bir süre sekteye uğramış, ancak son yıllarda artan turistik önemine paralel olarak, bu sektörler yeniden gelişmeye başlamıştır. Bağcılık ve zeytinciliğin yanı sıra, şeftali, incir, elma, ceviz ve kiraz yetiştirilir. 1950'li yıllarda 2000-3000 civarında iken sonradan 700'e kadar düşen köy nüfusu, 1990'lı yıllardan itibaren turizmin gelişmesiyle birlikte tekrar yükseliş eğilimi içine girmiştir. Köyde halen bazı Rum evleri pansiyon olarak hizmet vermektedir.

Şirince'de üretilen zeytin yağları güney ege'de üretilen en iyi zeytin yağları olup yüksek aroma değerlerine ve düşük asit değerlerine sahiptir.

Köy içinde harap durumda olan iki Rum kilisesi bulunmaktadır. Ayrıca Tarihi Mimari Yapısı Korunmaktadır.

Mayalar kendilerine göre yeni bir çağın başlangıcından bahsediyorlar,İnsanların anladığı ise malum....

Aşık Veysel Şatıroğlu'nun Yaşamı

Veysel Şatıroğlu veya bilinen adıyla Âşık Veysel (d. 25 Ekim 1894, Şarkışla, Sivas - ö. 21 Mart 1973), Türk halk ozanı. Avşar boyunun Şatırlı obasına mensuptur.

Sivas ili Şarkışla ilçesinin Sivrialan köyünde çiftçi bir ailenin çocuğu olarak doğan Âşık Veysel, 7 yaşında geçirdiği çiçek hastalığısonucunda bir gözünü kaybetti. Diğer gözünü ise bir değneğin batması sonucunda kaybetti. Babasının, Âşık Veysel'e oyalanması için aldığı sazla önce başka ozanların türkülerini çalmaya başladı.1933 yılında tanıştığı Ahmet Kutsi Tecer'in teşvikleriyle kendi sözlerini yazıp söylemeye başladı.

Âşık geleneğinin son büyük temsilcilerinden olan Âşık Veysel, bir dönem yurdu dolaşarak Köy Enstitüleri'nde saz hocalığı yaptı. 1965 yılında özel kanunla maaş bağlandı. 1970'li yıllarda Hümeyra, Fikret Kızılok, Esin Afşar gibi bazı müzisyenler Âşık Veysel'in deyişlerini düzenleyerek yaygınlaşmasını sağladı. Şarkışla'da her yıl adına şenlikler yapılır.

Eserlerinde Türkçe'si yalındır. Dili ustalıkla kullanır. Yaşama sevinciyle hüzün, iyimserlikle umutsuzluk şiirlerinde iç içeydi. Doğa, toplumsal olaylar, din ve siyasete ince eleştiriler yönelttiği şiirleri de vardır. Şiirleri, Deyişler (1944) , Sazımdan Sesler (1950) , Dostlar Beni Hatırlasın (1970) isimli kitaplarında toplandı. Ölümünden sonra Bütün Şiirleri (1984) adıyla eserleri tekrar yayınlandı.

OSMANLI PADİŞAHLARI VE VALİDE SULTANLARI.....

PADİŞAH	SALTANAT TARİHLERİ	GELİŞEN OLAYLAR
1) I. Osman        (Gazi-Bey)	1299-1324	Ertuğrul Gazi’nin oğlu; Ölene kadar tahttan inmedi.
2) I. Orhan          (Gazi-Bey)	1324-1361	Osman Gazi ve Mal Hatun’un oğlu; Ölene kadar tahttan inmedi.[18]
3) I. Murat        Hüdavendigâr, Şehid         (1383'ten sonra Sultan)	1360-1389	Orhan Gazi ve Nilüfer Hatun’un oğlu; Şehid olana kadar tahttan inmedi; I. Kosova Muharebesi'nde şehidoldu.[
4) I. Bayezid Yıldırım, Sultân-î İklim-i Rûm	1389-1402	I. Murat ve Gülçiçek Hatun’un oğlu; Anadolu' Türk birliği sağlandı. AnkaraSavaşı'nda esir düştü (saltanatı bitti); 1402 Fetret Devri başladı 8 MarT1403'te Akşehir'de Tutsakken öldü.
5) I. Mehmet Çelebi-Kirişçi	1413-1421	1402-1413 Fetret Devrinden sonra başa geçti. I. Bayezid ve Devlet Hatun’un oğlu; Ölene kadar tahttan inmedi.
6) II. Murat Koca Sultân, Gazi	1421-1444	I. Mehmet ve Emine Hatun’un oğlu; Kendi özgür iradesiyle oğlu II. Mehmed lehine tahttan feragât etti.
7) II. Mehmed Fatih	1444-1446	II. Murat ve Hüma Hatun’un oğlu; Babasına tekrar padişah olmasını rica ettikten sonra tahtı teslim etti.
II. Murad Koca Sultân, Gazi Han	1446-3 Şubat 1451	İkinci çıkışı; Yeniçeri isyanı neticesinde tahtta geri dönmek zorunda kaldı. Ölene kadar tahttan inmedi.
II. Mehmed Fâtih Sultân Mehmed Hân - Gazi	3 Şubat 1451-3 Mayıs 1481	İkinci çıkışı; 29 Mayıs 1453'te İstanbul’u fethetti; Osmanlı Devleti'nde ilk defa altın para bastırdı Ölene kadar tahttan inmedi.[26]
8) II. Bayezid Sultân Bayezid-î Velî Han - Gazi	19 Mayıs 1481-25 Nisan 1512	II. Mehmet ve Gülbahar Hatun’un oğlu; Oğlu I. Selim lehine tahttan feragât etti; 26 Mayıs 1512'de Dimetoka  Yakınlarınd aöldü.
9) I. Selim Yavuz Sultân Selim Han - Gazi (1517'den beri halife)	25 Nisan 1512-21 Eylül 1520	II. Bayezid ve Ayşe Hatun’un oğlu; İslam birliği politikası güttü. İlk İslam Halifesi (Mısır'ın fethiyle başlar) Ölene kadar tahttan inmedi.
10) I. Süleyman Kanûnî Sultân Süleyman Han Muhteşem - Şehid	30 Eylül 1520-7 Eylül 1566	I. Selim ve Ayşe Hâfize (Ayşe Hafsa) Valide Sultan’ın oğlu; Avrupa ağırlıklı fetihler yaptı. 1526 Mohaç Savaşı’nda Macar Krallığı'na son verdi. Ölene kadar tahttan inmedi.
11) II. Selim Sarı	29 Eylül 1566-21 Aralık 1574	I. Süleyman ve Hürrem Haseki Sultan’ın oğlu; Denizciliğe önem verilerek, Kıbrıs ve Tunus alındı. Ölene kadar tahttan inmedi.
12) III. Murad	22 Aralık 1574-16 Ocak 1595	II. Selim ve Afife Nur Banû Valide Sultan’ın oğlu; Doğu ağırlıklı fetihler sürdü. Ölene kadar tahttan inmedi.
13) III. Mehmed Adlî	27 Ocak 1595-20 ya da 21 Aralık 1603	III. Murad ve Safiye Valide Sultan’ın oğlu; Ölene kadar tahttan inmedi;
14) I. Ahmed Bahtî	21 Aralık 1603-22 Kasım 1617	III. Mehmed ve Handan Valide Sultan’ın oğlu; Zitvatoruk Antlaşması ile Osmanlı ve Avrupa eşit sayıldı. Ölene kadar tahttan inmedi.
15) I. Mustafa Deli	22 Kasım 1617-26 Şubat 1618	III. Mehmed ve Fûldâne Valide Sultan’ın oğlu; Zekâ geriliğinden ötürü Genç yeğeni II. Osman lehine tahttan indirildi.
16) II. Osman Genç, Şehid	26 Şubat 1618-19 Mayıs 1622	I. Ahmed ve Mâh-Firûze Hatice Valide Sultan’ın oğlu; 19 Mayıs 1622'deki yeniçeri  isyanındatahttan indirildi; 20 Mayıs 1622'de Sadrazam Kara Davut Paşa tarafından katledildi.
I. Mustafa Deli	20 Mayıs 1622-10 Eylül 1623	İkinci çıkışı; Yeğenine yapılan suikastin ardındantahtta geri döndü; Zihnî dengesizliği nedeniyle tahttan indirildi; 20 Ocak1639'da İstanbul'daki  ölümünekadar hapsedildi.
17) IV. Murad Bağdat Fâtihi, Sahib-î-Kıran, Gazi	10 Eylül 1623-8 ya da 9 Şubat 1640	I. Ahmed ve Mâh-Peyker Kösem Valide Sultan’ın oğlu; Doğu ağırlıklı fetihler yapıldı. Ölene kadar tahttan inmedi.
18) I. İbrahim Girit Fâtihi, Asabî, Şehid	9 Şubat 1640-8 Ağustos 1648	I. Ahmed ve Mâh-Peyker Kösem Valide Sultan’ın oğlu; Şeyhülislam liderliğinde gerçekleştirilen darbe ile tahttan indirildi; 18 Ağustos 1648'de İstanbul'’da isyancıların önderi olan SadrazamMevlevî Sofu Mehmed Paşa tarafından boğduruldu.
19)            IV. Mehmed                  Avcı	8 Ağustos 1648-8 Kasım 1687	I. İbrahim ve Turhan Hatice Valide Sultan’ın oğlu; İkinci Mohaç Muharebesi’nde Osmanlı Devleti’nin uğradığı yenilginin ardındantahttan indirildi; Edirne’de 6 Ocak 1693'te öldü.
20) II. Süleyman Gazi	8 Kasım 1687-22 Haziran 1691	I. İbrahim ve Sâliha Dil-Âşûb Valide Sultan’ın oğlu; Ölene kadar tahttan inmedi.
21) II. Ahmet Gazi	22 Haziran 1691-6 Şubat 1695	I. İbrahim ve Hatice Mû’azzez Sultan’ın oğlu; Ölene kadar tahttan inmedi.
22) II. Mustafa Gazi	6 Şubat 1695-22 Ağustos 1703	IV. Mehmed ve Mâh-Pâre Ümmetullah (Emetullah) Râbi’a Gül-Nûş Valide Sultan’ın oğlu; Karlofça Antlaşması ile Osmanlı ilk defabüyük ölçüde toprak kaybetti (1699).; Edirne Vakası olarak anılan yeniçeriayaklanması sonucu 22 Ağustos 1703’te tahttan indirildi; 8 Ocak 1704'te İstanbul'da öldü.
23) III. Ahmed Lâle Devri Pâdişâhı - Gazi	22 Ağustos 1703-1 ya da 2 Ekim 1730	IV. Mehmed ve Mâh-Pâre Ümmetullah (Emetullah) Râbi’a Gül-Nûş Valide Sultân’ın oğlu; Lale Devri (1718-1730)’nde ıslâhatlar yaptı. Patrona Halil önderliğinde gerçekleştirilen yeniçeri isyanıylatahttan indirildi; 1 Temmuz 1736'da öldü.
24) I. Mahmud Gazi	2 Ekim 1730-13 Aralık 1754	II. Mustafa ve Saliha Sebkat-î Sultân’ın oğlu; Ölene kadar tahttan inmedi.[43]
25) III. Osman Sofu	13 Aralık 1754-29 ya da 30 Ekim 1757	II. Mustafa ve Şeh-Süvar Valide Sultân’ın oğlu; Ölene kadar tahttan inmedi.
26) III. Mustafa İlk Yenilikçi, Gazi	30 Ekim 1757-21 Ocak 1774	III. Ahmed ve Emine Mihr-î-Şâh İkinci Kadın Efendi’nin oğlu; Ölene kadar tahttan inmedi.
27) I. Abdülhamid Islâhatçı, Gazi	21 Ocak 1774-6 ya da 7 Nisan 1789	III. Ahmed ve Râbi’a Şermi Kadın Efendi’nin oğlu; Ruslara karşı mücadele etti. Ölene kadar tahttan inmedi.
28)                 III. Selim Bestekâr, Nizâmî, Şehid	7 Nisan 1789-29 Mayıs 1807	III. Mustafa ve Mihr-î-Şâh Valide Sultân’ın oğlu; Çeşitli reformlar yaptı. Gerçekleştirdiği reformlarına karşıKabakçı Mustafa önderliğinde tertiplenen yeniçeri isyanıyla tahttan indirildi; 28 Temmuz 1808'de İstanbul’daPadişah IV. Mustafa’nın emriyle katledildi.
29) IV. Mustafa	29 Mayıs 1807-28 Temmuz 1808	I. Abdülhamid ve Ayşe Seniyeperver Valide Sultan’ın oğlu; Rusçuk A’yan’ı Alemdar Mustafa Paşa önderliğinde gerçekleştirilen ayaklanma neticesinde tahttan indirildi; 17 Kasım 1808'de İstanbul'da PadişahII. Mahmud’un emriyle idam edildi.
30) II. Mahmud İnkılâpçı, Gazi	28 Temmuz 1808-1 Temmuz 1839	I. Abdülhamid ve Nakş-î-Dil Haseki Valide Sultan’ın manevî oğlu; 1826'da Yeniçeri Ocağı'nı lağvetti.(Vaka-i Hayriye); Ölene kadar tahttan inmedi.
31) Abdülmecid Tanzimâtçı, Gazi	1 Temmuz 1839-25 Haziran 1861	II. Mahmud ve Bezm-î-Âlem Valide Sultan’ın oğlu; 3 Kasım 1839'da Osmanlı demokratikleşmesinin ilk adımı olan(Gülhane Hatt-ı Şerif-î) Tanzimât Fermânı’nı yayımladı; 18 Şubat 1856'da (Islâhat Hatt-ı Hümâyûn-u) Islâhat Fermânı’nı ilân etmek zorunda bırakıldı; Ölene kadar tahttan inmedi.
32) I. Abdülaziz Bahtsız, Şehid	25 Haziran 1861-30 Mayıs 1876	II. Mahmud ve Pertav-Nihâl (Pertevniyal) Valide Sultân’ın oğlu; İlk kez Avrupa'ya seyahat' amacıyla gitti. Bakanlarıtarafından tahttanindirildi; Beş gün sonra da (intihar etti ya da muhtemel bir suikâsta kurban gitti) ölü bulundu.
33) V. Murad Deli	30 Mayıs 1876-31 Ağustos 1876	Abdülmecid ve Şevk-Efzâ Valide Sultân’ın oğlu; Akıl hastalığı nedeniyle tahttan indirildi; 29 Ağustos1904’te  ÇırağanSarayı’ndaöldü
34) II. Abdülhamid Ulû Sultân Abd-ül Hamid Han - Gazi	31 Ağustos 1876-27 Nisan 1909	Abdülmecid ve Tîr-î-Müjgan Üçüncü Kadın Efendi’nin oğlu; ve daha sonra daRahîme Piristû Valide Sultan'nın mânevî evlâdı; 23 Kasım 1876'da (Birinci) Meşrûtiyyet'i tesis ederek anayasa (Kanûn-î Esasî)çıkardı, daha sonra ise 13 Şubat 1878'ta askıya aldı; 3 Temmuz 1908'de (İkinci) Meşrûtiyyet’iyeniden ilân etti; 31 Mart Vakası (13 Nisan 1909)sonrasında tahttan indirildi; Vakarlı esaret hayatına başlamak üzereSelânik’e nakledildi; 1912'de Selânik’in Yunanistan’a kaybedilmesiyle 10 Şubat 1918 tarihindeki vefatına kadar Beylerbeyi Sarayı’na kapatıldı.
35) V. Mehmed Reşâd	27 Nisan 1909-3 Temmuz 1918	Abdülmecid ve Gül-Cemâl Dördüncü Kadın Efendi’nin oğlu; Osmanlı gücünü yitirdi, Balkanlar, Libya ve Ortadoğu kaybedildi. Ölene kadar Mehmed Talât, İsmail Enver ve Ahmed Cemal Paşalarınetkisinde olarak tahtta kaldı.
36)  VI. Mehmet Vahidettin	4 Temmuz 1918-1 Kasım 1922	Abdülmecid ve Gül-İstü (Gülistan)Münîre Dördüncü Kadın Efendi’nin oğlu; 1 Kasım 1922'de Saltanat lâğvedildi; 17 Kasım 1922’de İstanbul’danayrıldı; 16 Mayıs 1926’da Sanremo, İtalya'dasürgünde  öldü
Abdülmecid (Son Osmanlı Halifesi)	18 Kasım 1922-3 Mart 1924	I. Abdülaziz ve Hayran-î-Dil Kadın Efendi’nin oğlu;[56] TBMM tarafından halife seçildi; Hilafet’in kaldırılmasıyla sürgünegönderildi; 23 Ağustos 1944’te Paris, Fransa'dasürgünde öldü.